Oproepkracht doorbetalen tijdens ziekte

1 Apr 2022
Arbeidsrecht

Oproepkracht doorbetalen tijdens ziekte

Een oproepkracht kan bij ziekte op verschillende gronden doorbetaling van loon eisen. Zo kan een oproepkracht een beroep doen op het rechtsvermoeden van omvang van een aantal uren per maand indien hij langer dan drie maanden in dienst is). Indien een werknemer met bijvoorbeeld een contract voor 20 uur per week gedurende drie maanden voor 32 uur per week wordt ingezet kan een dergelijk beroep (in dit voorbeeld voor 32 uur per week loonbetaling) succesvol worden ingediend door de werknemer. Een oproepkracht kan ook een beroep doen op een reeds gedane (aanwezige) oproep en bij ziekte loonbetaling eisen voor de dagen dat de oproep duurt. In de zaak bij de rechtbank Overijssel was de werknemer als oproepkracht nog geen 3 maanden in dienst, maar toch had hij recht op loondoorbetaling tijdens ziekte. Waarom kwam de rechter tot dat oordeel?

Wat speelde er?

Werknemer is per 15 januari 2020 voor de duur van 1 jaar in dienst getreden bij Onere B.V. Onere is een pakketpostbezorger die pakketten vervoert en bezorgt in opdracht van PostNL. Werknemer werkt als oproepkracht en maakt flink wat uren. In januari 2020 heeft werknemer 104 uur gewerkt in 13 dagen, in februari 2020 heeft werknemer 158 uren gewerkt in 20 dagen en in maart 2020 heeft werknemer tot zijn ziekmelding 80 uur gewerkt in 10 dagen. Op 16 maart 2020 heeft werknemer zich ziek gemeld. Op 11 juni 2020 heeft werknemer Onere gesommeerd om binnen 5 dagen tot betaling van het achterstallig loon over te gaan. Onere is van mening dat de loonvordering van werknemer ongegrond is en weigert ziektegeld uit te betalen.

Werknemer heeft zich op 17 augustus 2020 bij Onere beter gemeld, maar is op 26 november 2020 wederom door ziekte uitgevallen.

Hoe oordeelde de rechter?

De kantonrechter heeft in eerste aanleg de vordering van werknemer tot betaling van loon tijdens ziekte toegewezen. Onere is in hoger beroep gegaan.

Het hof is van mening dat Onere en werknemer een arbeidsovereenkomst zijn aangegaan waarin is opgenomen dat werknemer werkzaam is als oproepkracht en dat Onere verplicht is werknemer op te roepen indien de overeengekomen werkzaamheden voorhanden zijn. Werknemer is vervolgens verplicht aan die oproep gehoor te geven. Werknemer heeft in de maanden januari en februari fulltime gewerkt, totdat hij door ziekte uitviel in maart.

Onere heeft werknemer aangenomen om een andere (fulltime) medewerker te vervangen. Tijdens de zitting heeft Onere ook verklaard dat die medewerker fulltime werkzaam was bij Onere. Werknemer heeft tijdelijk de vaste route in Landsmeer van die medewerker overgenomen.

De andere medewerker was tot 2 april 2020 afwezig. Hierdoor had Onere fulltime werk voor werknemer beschikbaar tot 2 april 2020. Tot 2 april 2020 had werknemer op grond van de arbeidsovereenkomst opgeroepen moeten worden door Onere en had hij dus recht op loon. Hiernaast heeft werknemer aan kunnen tonen dat er binnen PostNL grote winst is gemaakt tijdens zijn arbeidsongeschiktheid. Onere had dus voldoende werk voor hem gehad. Door het coronavirus was het ontzettend druk bij PostNL en dus ook bij Onere. Onere heeft dit niet voldoende kunnen weerleggen.

Na alles te hebben overwogen heeft het hof vastgesteld dat er ook vanaf 2 april 2020 voldoende werk was voor werknemer. Onere had werknemer op moeten roepen. Dit leidt tot een loondoorbetalingsverplichting voor Onere tot het einde van de arbeidsovereenkomst per 14 januari 2021. Het hof stelt de kantonrechter in het gelijk: de loonvordering van werknemer wordt toegewezen.

Let op: dit is een opmerkelijke uitspraak! Het hof komt tot de conclusie dat de werkgever (onder omstandigheden) loon moet doorbetalen tijdens ziekte van een oproepkracht. In deze uitspraak heeft de werknemer aangetoond dat er voldoende werk voor hem was en hierdoor zou hij zijn opgeroepen (als hij niet ziek zou zijn geweest).

Gerechtshof Amsterdam, 21 december 2021